Bohaterką opowiadań jest Megan McKeenan, punkówa, która co chwilę zmienia pracę, miejsce zamieszkania, pomysł na życie. Dwanaście różnych miejsc, dwanaście różnych historii, które łączy - poza główną bohaterką - poszukiwanie odpowiedzi na ważne nie tylko dla młodych marzycieli pytania o sens życia.
Także w lutym swoją premierę będą miały pierwsze tomy nowych frankofońskich serii, a mianowicie "Rani" Jeana Van Hamme`a, Jeana Alcante i Francesa Vallesa oraz "Azymutu" Wilfrida Lupano i Andreae. Tę pierwszą tłumaczył będzie Jakub Syty, drugą - Wojciech Birek, a obie ukazywać się będą w twardych oprawkach. Kolejne tomy już w marcu - i fajnie, bo nie uśmiecha mi się czekać kilka miesięcy na kontynuację, jak to ma miejsce w przypadku "Pewnego razu we Francji". Harmonogram uzupełnia "Człowiek-wilk", którego na Kolorowych zapowiadaliśmy już w grudniu 2013 roku.
Wystawa Magdy Rucińskiej w Sopocie. 20 listopada o godzinie 18:00 w galerii Zatoka Sztuki (Aleja F. Mamuszki 14) odbędzie się wernisaż ekspozycji "Pomiędzy". Prace Rucińskiej będzie można oglądać do 20 grudnia. Wystawa pierwotnie prezentowana była w Bydgoszczy. Opis prezentuje się następująco:
"Pomiędzy" to taki zbiór obrazów, który powstawał w ciągu ostatniego roku jako swoista próba zebrania myśli, wrażeń, wspomnień - rzeczy mniej lub bardziej introspektywnych. Jest to cykl dość oniryczny, chwilami absurdalny i ubrany w skromną szatę barwną.
Wybrany przeze mnie tytuł jest prosty, krótki i ma w sobie pewną otwartość. To, co znajduje się pomiędzy umyka bowiem często definicjom, klarownym rozróżnieniom. Pozostaje swoistą szarą strefą, po której poruszać się możemy, zdając się na intuicję. W swoich pracach próbuję dać wyraz odczuciom, przeczuciom trudnym do sprecyzowania. Tworzenie tych obrazów z pogranicza rysunku, malarstwa i ilustracji stanowi dla mnie okazję do odkrywania tego, co zapamiętane i wyobrażone. Sprawia to, że mają one charakter osobisty i odrealniony jednocześnie. Nie bez znaczenia jest dla mnie medium ilustracji, które odbieram jako dalekie od patosu, sprzyjające prostocie i subiektywizmowi. Synteza, jaką stosuję w swojej twórczości pozwala mi na dystans. Sprawia ona, że dostrzegam w przywoływanych przeze mnie obrazach inną warstwę znaczeniową. Tę którą na co dzień potrafię odnaleźć jedynie w momentach zawieszenia, wolnych od dyktatu terminarza.
W zebranych na wystawie pracach będzie można odnaleźć charakterystyczne dla mnie motywy domu, rośliny, cienia, postaci, przestrzeni otwartej i zamkniętej, przedmiotów wyjętych ze sfery osobistej, które zestawiam ze sobą w poszukiwaniu relacji wizualnych i semantycznych. Wyjęte spod praw grawitacji i logiki cienie, krzesła pełniące funkcje dziwacznych metonimii i dłonie, z których wyrastają bliżej niezidentyfikowane kwiaty to tylko część mojego małego uniwersum. Zbioru otwartego na nowe znaczenia i interpretacje, a zamkniętego jedynie w wąskiej gamie barwnej, sprowadzającej się w zasadzie do bieli, czerni, szarości i kilku wariacji na temat ugru, różu czy błękitu.
Jednym z ciekawszych fragmentów wystawy będzie prezentacja oryginalnych plansz, kojarzonego z twórczością Mistrza komiksu Tytus, Romek i A’Tomek. W 2016 roku minie 50 lat od ukazania się Księgi I przygód niesfornego szympansa Tytusa w wersji książkowej, zatytułowanej Tytus, Romek i A'Tomek: Tytus harcerzem, a w 2017 roku będziemy obchodzić jego 60-te urodziny, które miały miejsce na łamach tygodnika "Świat Młodych".
Oprócz przypomnienia i popularyzacji wiedzy o jednym z największych mistrzów polskiego komiksu, jednym z celów wystawy jest przygotowanie merytoryczne do planowanego stworzenia tzw. "Galerii Komiksu" przy Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego – cyklu wystaw, w ramach którego będziemy prezentować najlepsze osiągnięcia twórców tego gatunku, związanych również ze sztuką karykatury.
W operze i komiksie rzeczywistość miesza się z narkotycznym snem. Przybyszewska poznaje swoją bohaterkę i przechodzi metamorfozę stając po stronie twórczyni Deklaracji Praw Kobiety i Obywatelki, jednocześnie odrzucając uwielbianego wcześniej Robespierre’a. Opowieść Kuby Babczyńskiego i Piotra Szulca nie ujrzałaby światła dziennego, gdyby nie twórcza współpraca pomiędzy Operą Bałtycką, na zlecenie której powstał spektakl i Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gdańsku – wydawcy komiksu. Promocja komiksu oraz spotkanie z jego autorami odbędzie się podczas Festiwalu Sztuka Czytania (27 listopada, piątek o godzinie 18:30 w American Corner - Gdańsk).
W wykładzie spróbuję przybliżyć strategie, po które sięgają autorzy komiksów dokumentu osobistego, by uwiarygodnić swoją twórczość. Komiks tradycyjnie kojarzony jest z domeną fikcji - superbohaterami, opowieściami szpiegowskimi, zabawnymi paskami gazetowymi etc. Nawet przymiotnik "komiksowy" oznacza w jeżyku potocznym "nieprawdopodobny", "uproszczony". Dlatego przed rysownikami i scenarzystami próbującymi relacjonować za pomocą historyjek obrazkowych prawdę (komiksowymi autobiografistami, biografistami i reporterami) stoi zadanie szczególnie trudne - muszą przełamać instynktowną nieufność czytelnika, nauczonego, iż komiksy są niepoważne i nieprawdziwe. W wykładzie przybliżę także strategie tych twórców, którzy wykorzystując po strategie uwiarygodnienia sięgają przewrotnie, wykorzystując je do opowiadania autofikcji - czyli kłamstw na temat własnego życia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz