Autorem poniższego tekstu jest Krzysztof Tymczyński, który o komiksach pisze łamach bloga poświęconego Image Comics, na który serdecznie zapraszam.
Ostatnimi czasy komiks o podłożu feministycznym bardzo dobrze radzi sobie w ofercie Image Comics. Szlaki przetarły takie tytuły jak "Pretty Deadly", "Bitch Planet" czy ”"ODY-C" i o każdym z nich można spokojnie napisać, że są co najmniej ciekawymi projektami. Jednak już od momentu pierwszych zapowiedzi, bardzo mocno zajarałem się kolejnym komiksem tego nurtu, którym jest "Monstress". Tytuł ten zaliczył już swój pierwszy story-arc, doczekał się nawet nominacji do nagrody Eisnera, a dziś chciałbym napisać o nim kilka słów w tej właśnie recenzji.
Niejednokrotnie podkreślałem swoją alergię na komiksy głównego nurtu amerykańskiego superhero. Wciąż śledzę co dzieje się w Marvelu czy DC, lecz sięgam jedynie po pojedyncze tytuły, licząc na coś odrobinę niebanalnego. Czy to pod kątem scenariuszowym, czy też graficznym. Właśnie z tego drugiego powodu poznałem twórczość Sana Takedy, która w Marvelu czarowała najpierw na łamach "Ms. Marvel" w czasach, gdy była nią Carol Danvers, a potem równie dobrze odnalazła się przy pracy nad "X-23". Tu także pierwszy raz nawiązała współpracę ze scenarzystką Marjorie Liu. Panie tak przypadły sobie do gustu, że z czasem postanowiły zrobić wspólnie kolejny projekt, tym razem autorski. I tak oto w barwach Image pojawiło się "Monstress".
Historia osadzona jest w alternatywnym świecie, w rejonach przypominających nieco Azję z początków XX wieku, jednakże z mocnym, steampunkowym zadziorem. Główną bohaterką tego komiksu jest Maika, w której ciele zamieszkuje potężny demon. Pomimo wielu przeciwności losu, dziewczyna stara się nie tylko ujść z życiem, ale także ze wszelkich sił próbuje nie dopuścić do tego, by monstrum zdobyło nad nią kontrolę. Nie jest to łatwe, gdy jest się uciekinierem ściganym przez różne stronnictwa, z których każde chce wykorzystać Maikę do swoich celów.
Marjorie Liu już od pierwszych stron komiksu przedstawia czytelnikowi niezwykły świat. Akcja "Monstress" osadzona jest w mrocznych rejonach, które jednak już na pierwszy rzut oka przesiąknięte są magią. Niesamowicie mocne i doskonale wyraźne wpływy stylu art-deco w rysunkach Sana Takedy, ale także szczypta steampunku w najlepszym wydaniu. Połączenie sił tych dwóch pań dało nam niezwykle klimatycznie snutą historię. Można zaryzykować stwierdzenie, że przeglądając kolejne strony "Monstress" wręcz wdychamy opary magii i momentalnie angażujemy całą swoją uwagę na przedstawiane wydarzenia. Te, momentami jednak dość zagmatwane, konsekwentnie i spokojnie rozwijają wszystkie elementy składowe komiksu. Liu i Takeda nie tylko błyskawicznie dają nam uczucie, że przedstawiony przez nie świat naprawdę żyje i się rozwija. One dodatkowo w mgnieniu oka sprawiają, że zależy nam na wszystkich aktorach, biorących udział w tym niezwykły spektaklu.
Właśnie: aktorach? Jak już wcześniej wspomniałem, historia ta ma mocno feministyczny wydźwięk, co objawia się także tym, że znakomita większość postaci występujących na łamach "Monstress" to silne, niezależne i momentami naprawdę potężne kobiety. Tutaj trudno, żeby nie nasuwały się pewne skojarzenia z "Bitch Planet", gdyż tak samo jak tam, tak i w dzisiaj ocenianym komiksie mężczyźni co prawda są, lecz nie odgrywają kluczowych ról. Jestem absolutnie świadom faktu, że taki typ snucia opowieści nie każdemu może przypasować czy wręcz zniechęca do sięgnięcia po ten komiks. Zapewniam jednak, że w "Monstress" nie ma nachalnych ideologii, zaś sam wspomniany feminizm służy raczej do kreowania charakterów i aspektów geopolitycznych (na przykład: w świecie komiksu dominuje matriarchat), niż narzucania opinii czy sposobów spoglądania na świat. Przynajmniej ja to tak odczułem.
Zaznaczyć trzeba także, że większość postaci występujących w "Awakening" nie jest zbyt oryginalna, lecz sposób w jaki scenarzystka je rozwija sprawia, że bardzo szybko wydają nam się zyskiwać na charakterze. W efekcie Maika i jej towarzysze szybko zdobyli moje serce, zaś oparcie ich relacji na mocno zaznaczonych przeciwnościach nadało dodatkowej dynamiki komiksowi. Dodatkowo Liu udało się wprowadzić kilka zaskakujących rozwiązań, jak na przykład ciekawa zmiana relacji głównej bohaterki z mieszkającym w niej stworem, która nastąpiła w szóstym zeszycie. Scenarzystka pokazała ją w taki sposób, że finał czytało się z niesamowitym zaangażowaniem.
Właściwie trudno jest mi orzec, która z twórczyń serii "Monstress" zasługuje na większe pochwały. Liu wykreowała niesamowity świat, wiarygodne i interesujące postacie oraz nakreśliła wciągającą fabułę. Takeda zaś wszystko narysowała tak, że o warstwie graficznej komiksu trudno powiedzieć coś innego, niż magia. Już same okładki poszczególnych zeszytów potrafiły przykuć wzrok na długie minuty, zaś w środku bywało jeszcze lepiej. Podziw dla Takedy jest tym większy, gdyż artystka nie tylko włożyła ogromny wysiłek w każdy zaprezentowany na łamach komiksu kadr, ale także sama się kolorowała i mimo tego natłoku zajęć oraz gołym okiem widocznego wysiłku, ani jedna odsłona "Monstress" nie zaliczyła opóźnienia. Warto przy tym podkreślić, że premierowy numer liczył sobie dokładnie 66 stron.
Niestety nie miałem w rękach wydania zbiorczego, więc nie mogę o nim napisać. W kosztującym 10 dolców trejdzie znalazło się miejsce dla sześciu zeszytów, które łącznie zajmują blisko 190 stron fascynującej. W wersji zeszytowej małymi dodatkami były pojedyncze strony z kocią profesor Tam Tam, rysowane przez Takedę i sądzę, że znalazły się one także w wydaniu zbiorczym. Podana przez wydawcę ilość stron każe jednak sądzić, że więcej dodatków w albumie nie uświadczycie.
Premierowa odsłona "Monstress" jest dla mnie jednym z najlepszych komiksów, które czytałem w tym roku. Każdy kolejny rozdział wchłaniałem momentalnie i w pełnym zachwycie zarówno nad warstwą scenariuszową, jak i rysunkową. Moim zdaniem naprawdę ciężko jest znaleźć obecnie coś lepszego w ofercie Image i nie zawaham się kolejny raz w ostatnich tygodniach wydać werdykt brzmiący: 6/6
Ostatnimi czasy komiks o podłożu feministycznym bardzo dobrze radzi sobie w ofercie Image Comics. Szlaki przetarły takie tytuły jak "Pretty Deadly", "Bitch Planet" czy ”"ODY-C" i o każdym z nich można spokojnie napisać, że są co najmniej ciekawymi projektami. Jednak już od momentu pierwszych zapowiedzi, bardzo mocno zajarałem się kolejnym komiksem tego nurtu, którym jest "Monstress". Tytuł ten zaliczył już swój pierwszy story-arc, doczekał się nawet nominacji do nagrody Eisnera, a dziś chciałbym napisać o nim kilka słów w tej właśnie recenzji.
Niejednokrotnie podkreślałem swoją alergię na komiksy głównego nurtu amerykańskiego superhero. Wciąż śledzę co dzieje się w Marvelu czy DC, lecz sięgam jedynie po pojedyncze tytuły, licząc na coś odrobinę niebanalnego. Czy to pod kątem scenariuszowym, czy też graficznym. Właśnie z tego drugiego powodu poznałem twórczość Sana Takedy, która w Marvelu czarowała najpierw na łamach "Ms. Marvel" w czasach, gdy była nią Carol Danvers, a potem równie dobrze odnalazła się przy pracy nad "X-23". Tu także pierwszy raz nawiązała współpracę ze scenarzystką Marjorie Liu. Panie tak przypadły sobie do gustu, że z czasem postanowiły zrobić wspólnie kolejny projekt, tym razem autorski. I tak oto w barwach Image pojawiło się "Monstress".
Historia osadzona jest w alternatywnym świecie, w rejonach przypominających nieco Azję z początków XX wieku, jednakże z mocnym, steampunkowym zadziorem. Główną bohaterką tego komiksu jest Maika, w której ciele zamieszkuje potężny demon. Pomimo wielu przeciwności losu, dziewczyna stara się nie tylko ujść z życiem, ale także ze wszelkich sił próbuje nie dopuścić do tego, by monstrum zdobyło nad nią kontrolę. Nie jest to łatwe, gdy jest się uciekinierem ściganym przez różne stronnictwa, z których każde chce wykorzystać Maikę do swoich celów.
Marjorie Liu już od pierwszych stron komiksu przedstawia czytelnikowi niezwykły świat. Akcja "Monstress" osadzona jest w mrocznych rejonach, które jednak już na pierwszy rzut oka przesiąknięte są magią. Niesamowicie mocne i doskonale wyraźne wpływy stylu art-deco w rysunkach Sana Takedy, ale także szczypta steampunku w najlepszym wydaniu. Połączenie sił tych dwóch pań dało nam niezwykle klimatycznie snutą historię. Można zaryzykować stwierdzenie, że przeglądając kolejne strony "Monstress" wręcz wdychamy opary magii i momentalnie angażujemy całą swoją uwagę na przedstawiane wydarzenia. Te, momentami jednak dość zagmatwane, konsekwentnie i spokojnie rozwijają wszystkie elementy składowe komiksu. Liu i Takeda nie tylko błyskawicznie dają nam uczucie, że przedstawiony przez nie świat naprawdę żyje i się rozwija. One dodatkowo w mgnieniu oka sprawiają, że zależy nam na wszystkich aktorach, biorących udział w tym niezwykły spektaklu.
Właśnie: aktorach? Jak już wcześniej wspomniałem, historia ta ma mocno feministyczny wydźwięk, co objawia się także tym, że znakomita większość postaci występujących na łamach "Monstress" to silne, niezależne i momentami naprawdę potężne kobiety. Tutaj trudno, żeby nie nasuwały się pewne skojarzenia z "Bitch Planet", gdyż tak samo jak tam, tak i w dzisiaj ocenianym komiksie mężczyźni co prawda są, lecz nie odgrywają kluczowych ról. Jestem absolutnie świadom faktu, że taki typ snucia opowieści nie każdemu może przypasować czy wręcz zniechęca do sięgnięcia po ten komiks. Zapewniam jednak, że w "Monstress" nie ma nachalnych ideologii, zaś sam wspomniany feminizm służy raczej do kreowania charakterów i aspektów geopolitycznych (na przykład: w świecie komiksu dominuje matriarchat), niż narzucania opinii czy sposobów spoglądania na świat. Przynajmniej ja to tak odczułem.
Zaznaczyć trzeba także, że większość postaci występujących w "Awakening" nie jest zbyt oryginalna, lecz sposób w jaki scenarzystka je rozwija sprawia, że bardzo szybko wydają nam się zyskiwać na charakterze. W efekcie Maika i jej towarzysze szybko zdobyli moje serce, zaś oparcie ich relacji na mocno zaznaczonych przeciwnościach nadało dodatkowej dynamiki komiksowi. Dodatkowo Liu udało się wprowadzić kilka zaskakujących rozwiązań, jak na przykład ciekawa zmiana relacji głównej bohaterki z mieszkającym w niej stworem, która nastąpiła w szóstym zeszycie. Scenarzystka pokazała ją w taki sposób, że finał czytało się z niesamowitym zaangażowaniem.
Właściwie trudno jest mi orzec, która z twórczyń serii "Monstress" zasługuje na większe pochwały. Liu wykreowała niesamowity świat, wiarygodne i interesujące postacie oraz nakreśliła wciągającą fabułę. Takeda zaś wszystko narysowała tak, że o warstwie graficznej komiksu trudno powiedzieć coś innego, niż magia. Już same okładki poszczególnych zeszytów potrafiły przykuć wzrok na długie minuty, zaś w środku bywało jeszcze lepiej. Podziw dla Takedy jest tym większy, gdyż artystka nie tylko włożyła ogromny wysiłek w każdy zaprezentowany na łamach komiksu kadr, ale także sama się kolorowała i mimo tego natłoku zajęć oraz gołym okiem widocznego wysiłku, ani jedna odsłona "Monstress" nie zaliczyła opóźnienia. Warto przy tym podkreślić, że premierowy numer liczył sobie dokładnie 66 stron.
Niestety nie miałem w rękach wydania zbiorczego, więc nie mogę o nim napisać. W kosztującym 10 dolców trejdzie znalazło się miejsce dla sześciu zeszytów, które łącznie zajmują blisko 190 stron fascynującej. W wersji zeszytowej małymi dodatkami były pojedyncze strony z kocią profesor Tam Tam, rysowane przez Takedę i sądzę, że znalazły się one także w wydaniu zbiorczym. Podana przez wydawcę ilość stron każe jednak sądzić, że więcej dodatków w albumie nie uświadczycie.
Premierowa odsłona "Monstress" jest dla mnie jednym z najlepszych komiksów, które czytałem w tym roku. Każdy kolejny rozdział wchłaniałem momentalnie i w pełnym zachwycie zarówno nad warstwą scenariuszową, jak i rysunkową. Moim zdaniem naprawdę ciężko jest znaleźć obecnie coś lepszego w ofercie Image i nie zawaham się kolejny raz w ostatnich tygodniach wydać werdykt brzmiący: 6/6
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz