Wybaczcie, że tak post pod postem, ale chciałem w jednym miejscu zebrać komplet zapowiedzi Wydawnictwa Komiksowego. Oto i one:
Ostatnie dni Stefana Zweiga (Les derniers jours de Stefan Zweig)
Scenariusz: Laurent Seksik
Rysunek: Guillaume Sorel
Tłumaczenie: Grzegorz Przewłocki
Termin wydania: marzec 2013
Wrzesień 1941 roku. Do Brazylii przyjeżdża austriacki pisarz i dramaturg, Stefan Zweig. Wraz z żoną Lotte uciekają przed nazistowskim reżimem. 23 lutego 1942 roku kończą zostaną znalezieni martwi, trzymając się za ręce. Doprowadziło ich do tego poczucie beznadziejności, nietolerancji i utracona wiara w przyszłość ludzkości. Ostatnie dni Stefana Zweiga to wzruszająca historia biograficzna, która dzięki delikatnemu, wręcz intymnemu rysunkowi Sorela przejmująco ilustruje tragizm sytuacji, w której znalazł się jeden z najwybitniejszych humanistów XX wieku i jego żona.
Ostatnie miesiące życia Zweiga zbadał Laurent Seksik i w 2010 roku opublikował wyniki swoich poszukiwań. Komiks na podstawie książki Seksika powstał dzięki współpracy z Guillaume Sorelem, autorem wielu serii komiksowych jak i pojedynczych albumów. Na podstawie książki Laurenta Seksika powstała również sztuka teatralna, która swoją prapremierę miała w styczniu 2013 roku.
Dawny komiks polski cz. 1
Redaktor serii: Adam Rusek
Termin wydania: kwiecień 2012:
Dwa komiksy w jednym albumie. Wyjątkowa okazja do przeczytania historii, które na łamach prasy poznawali nasi przodkowie. Humorystyczne opowiastki lepiej przedstawiają rzeczywistość międzywojennej Polski niż niejedno historyczne opracowanie. Nie musisz iść do biblioteki – czytaj dawne komiksy w doskonałym opracowaniu Adama Ruska.
Warszawa w roku 2025
Scenariusz: Benedykt Hertz, Aleksander Świdwiński
Rysunek: Aleksander Świdwiński
Warszawa w roku 2025 ukazała się po raz pierwszy 27 listopada 1924 roku w „Szczutku”, najlepszym wówczas piśmie satyrycznym w Polsce. Seria, składająca się z szesnastu dziewięciokadrowych odcinków, jest zamkniętą opowieścią, z wyraźnym początkiem i zakończeniem. Jej głównymi bohaterami jest para warszawskich inteligentów: niemłody już, o melancholijnej pociągłej fizjonomii (łysina, okulary, rzadka bródka) Piotr wraz z (bezimienną) małżonką. Akcja „filmu” rozpoczyna się w 1925 roku, kiedy zwolniony z pracy Piotr, po bezskutecznych usiłowaniach zdobycia pieniędzy, znajduje w „Czerwoniaku” („Kurierze Czerwonym”, stołecznej sensacyjnej gazecie popołudniowej) informację o możliwości zażycia gazu usypiającego na całe stulecie. Zdesperowani bohaterowie postanawiają przespać „sanacyjny czas”...
Pan Hilary i jego przygody
Scenariusz: Antoni Bogusławski
Rysunek: Kamil Mackiewicz
Pierwszy odcinek Pana Hilarego i jego przygód został opublikowany w połowie lipca 1929 roku w „Tygodniku Illustrowanym”. Już pierwsze słowa historyjki określają status bohatera: „Pan Hilary, szlachcic tęgi...” – mamy tu do czynienia z zamożnym posiadaczem ziemskim, przedstawicielem wciąż jeszcze licznej i wpływowej w dwudziestoleciu międzywojennym warstwy społecznej. Jego majątek leży gdzieś na Kresach Wschodnich (zapewne na Wileńszczyźnie, skąd pochodził Mackiewicz). Ale nasz ziemianin, przez rysownika upodobniony fizycznie do Zagłoby (łysy grubas z oczkami tonącymi w nalanej twarzy i sumiastymi wąsiskami), do gospodarowania nie ma serca: służba folwarczna strajkuje, konie zdychają, a plony się nie udają, lub – co gorsza – zabiera je komornik. Kiedy więc z radia dowiaduje się, że istnieje możliwość uzyskania bankowego kredytu rolnego, natychmiast żegna żonę i dziatki, zakłada futro z niedźwiedzia (akcja zaczyna się więc zapewne na przedwiośniu 1929 roku) i rusza do stolicy po pożyczkę...
Bolo
Scenariusz: Tomasz Stawiszyński
Rysunek: Tomasz Niewiadomski
Termina wydania: maj 2012
Krótkie historyjki z przygodami Bola to jedna z najciekawszych prac Tomasza Niewiadomskiego, autora legendarnej postaci w polskim komiksie lat 90. – Ratmana. Wraz z błyskotliwym dowcipem Tomasza Stawiszyńskiego „Bolo” nawet w 2013 roku nie tylko rozśmiesza, ale i trochę przestrasza.
Tetrastych
Rysunek i scenariusz: Mateusz Skutnik
Termina wydania: maj 2012
52 plansze powstałe w 52 tygodnie. Na Tetrastych składają się pięćdziesiąt dwie jednoplanszówki z komiksowymi historyjkami przepełnionymi liryczną nutą i purnonsensowym humorem. Mateusz Skutnik jak zawsze w doskonałej formie zaludnia plansze komiksu najprzeróżniejszymi postaciami, które bawią, śmieszą ale i dostarczają estetycznej przyjemności.
Córka Mendla (Mendel's Daughter. A Memoir)
Scenariusz: Martin Lemelman, Gusta Lemelman
Rysunek: Martin Lemelman
Tłumaczenie: Wojciech Szot
Termin wydania: czerwiec 2012
W 1989 roku Martin Lemelman nagrał opowieść swojej matki, Gusty, o jej dzieciństwie w Polsce w latach trzydziestych i ucieczce przed nazistowskimi prześladowaniami. Córka Mendla jest komiksową transkrypcją wstrząsającego świadectwa jego matki, przywracającą jej opowieść do życia za pomocą czarno-białych rysunków splecionych z reprodukcjami zdjęć, dokumentów i innych pozostałości czasów. Rezultat tych zabiegów oryginalnie, autentycznie i poruszająco mówi o nadziei i przetrwaniu w czasach rozpaczy.
Córka Mendla jest opowieścią prywatną, bardzo indywidualną, skupioną na głównej bohaterce oraz jej najbliższej rodzinie. Jest też opowieścią publiczną, świadectwem. Jest dziełem polifonicznym – opowieść Gusty Lemelman nagrano dla celów prywatnych, została jednak spisana i zilustrowana przez jej syna, Martina Lemelmana, dopiero po jej śmierci. Dwie warstwy – opowieść Gusty i jej transkrypcja zarówno literacka, jak i ikonograficzna – powodują, że nie można Córki Mendla traktować jako komiksu autobiograficznego, a plastyczno-narracyjną interpretację. Interpretację opartą o fakty historyczne czy wynikające z jej opowiadania, a także istniejące fotografie i dokumenty rodziny Gusty Lemelman.
W czasach, gdy zaprzeczanie Holocaustowi staje się niesłychanie jadowitą bronią w rękach antysemitów, ta wzruszająca, sugestywna, naoczna i autentyczna relacja o drodze jednej rodziny przez doliny pokryte śmiertelnym zagrożeniem jest doskonałą przeciw-bronią. Powinna być czytana przez młodych i starszych, przekazywana z pokolenia na pokolenie, bo choć zbledną wspomnienia i umrą świadkowie, to nienawistnicy nadal będą próbować zasiać wątpliwości. – Alan Dershowitz, profesor prawa na Harwardzie.
Martin Lemelman dorastał w nowojorskim Brooklynie i jest dzieckiem rodziców ocalałych z Holocaustu. Od 1976 roku pracuje jako ilustrator-freelancer. Ilustrował ponad trzydzieści książek dla dzieci. Lemelman jest profesorem w Communication Design Department na Kutztown University.
Oczko w głowie (Dotter of Her Father's Eyes, Dark Horse 2012)
Scenariusz: Mary M. Talbot
Rysunek: Bryan Talbot
Tłumaczenie: Wojciech Szot
Termin wydania: wrzesień 2013
„Oczko w głowie” opowiada o tragicznym życiu córki Jamesa Joyce’a, Lucii, która większość życia (zmarła w 1982 roku) spędziła w szpitalach psychiatrycznych. Lucia Joyce zapowiadała się na świetną tancerkę, ćwiczyła nawet pod okiem Isadory Duncan, jednak około 1930 roku pojawiły się u niej pierwsze oznaki choroby psychicznej. W tym samym czasie nawiązała romans z Samuelem Beckettem, który zerwał z nią z powodu jej narastających problemów psychicznych. W 1934 roku Lucia została pacjentką Carla Junga, który postawił diagnozę - schizofrenia.
Historia autorstwa Mary M. Talbot i Bryana Talbota nie jest zwykłą biografią. Mary M. Talbot niejako przy okazji opowiada o swojej skomplikowanej relacji z ojcem, Jamesem Athertonem, wybitnym badaczem twórczości Joyce’a.
„Oczko w głowie” jest podwójnie fantastyczną książką dzięki doskonałemu wglądowi Mary Talbot w dwie relacje ojciec-córka i rysownikowi Bryan’owi Talbotowi, którego doskonałe ilustracje przeniosły mnie wstecz i przez międzywojenną Anglię i swingujący Paryż lat 20. i 30. Jest to jeden z najlepszych efektów wspólnej pracy jaki kiedykolwiek widziałem w komiksie. – Joe Sacco, twórca m.in. Strefa bezpieczeństwa Goražde.
Książka nominowana do Costa Book Award w kategorii najlepszej książki biograficznej. To pierwsza nominacja w 40 letniej nagrody dla komiksu w tej kategorii. Uznana za jedną z najważniejszych książek 2012 roku przez „Independent”, „Guardian”, „Publishers' Weekly” oraz... MTV. Bryan Talbot jako ilustrator współpracował m.in. przy powstawaniu kilku części Sandmana oraz przy trzeciej części „Baśni” („Fables”) pt. Opowieści miłosne. Mary M. Talbot jest literaturoznawczynią zajmującą się m.in. tematyką gender.
Życie jest piękne jeśli nie wymiękasz (It's a Good Life, If You Don't Weaken)
Rysunek i scenariusz: Seth
Termin wydania: październik 2013
Komiks początkowo publikowany w postaci zeszytów zatytułowanych „Palookaville”, został w całości wydana w 1996 roku. Seth poprzez autobiograficzną historię opowiada prywatną historię Ameryki.
Nostalgiczny i refleksyjny a jednocześnie skrzący dowcipem i wyrafinowaniem komiks Setha to jedno z najważniejszych autobiograficznych, czy raczej autograficznych dzieł sztuki komiksowej lat 90., co potwierdził m.in. „The Comics Journal” uznając „To jest dobre życie...” za jeden ze stu „Best Comics of the 20th Century”. Komiks nagrodzony w 1997 Ignatz Award.
Fotograf (Le Photographe)
Scenariusz: Didier Lefèvre, Emmanuel Guibert
Rysunek/Zdjęcia: Didier Lefèvre
Kolor: Emmanuel Guibert, Frédéric Lemercier
Tłumaczenie: Wojciech Birek
Termin wydania: październik 2013
Koniec lipca 1986 roku. Didier Lefèvre wyjeżdża z Paryża na swoją pierwszą poważną misję fotograficzną, w trakcie której będzie towarzyszył zespołowi Lekarzy Bez Granic w Afganistanie. Znajdzie się w samym epicentrum wojny między Sowietami a partyzantką mudżahedinów. Na skrzyżowaniu losów jednostek i wielkiej polityki, pomiędzy komiksem, reportażem a fotografią, książka ta opowiada o niezwykłych ludziach, którzy chcą naprawić to, co inni zniszczyli.
Czytelnik śledzi historię wojenną oczami fotografa, który nie ma doświadczenia z tego typu wypraw. Afgańska kultura i codzienność opisana z prostotą, jaką tylko fotografie mogą wydobyć została przetransferowana do komiksowego medium, co czyni ją niezwykłym dziełem sztuki. Trylogia Fotograf była publikowana w latach 2003-2006, w 2010 roku ukazało się wydanie zbiorcze, które mamy przyjemność przedstawić polskim czytelnikom i czytelniczkom.
Książka została wydana w kilkunastu krajach i tłumaczona na kilka języków w tym niemiecki, angielski, duński, norweski, włoski, koreański, chorwacki a nawet indonezyjski. Trwają prace nad wydaniami rosyjskim, czeskim i chińskim. Fotograf dostał m.in. nagrodę Les Essentiels d'Angoulême w 2007 roku oraz w 2010 roku nagrodę Eisnera w kategorii „Best U.S. Edition of International Material”.
Ethel i Ernest. Historia prawdziwa (Ethel and Ernest. A True Story)
Scenariusz i rysunek: Raymond Briggs
Termina wydania: grudzień 2013
Prosta i prawdziwa historia życia tytułowej pary. Ethel i Ernest prowadzą nas przez 50 lat historii Wielkiej Brytanii widzianej zza przydomowego ogródka, herbaty o piątej i wyrazistego podziału klasowego. Wielki Kryzys lat 30-tych, II wojna światowa, narodziny telewizji i inne wydarzenia w prywatnej perspektywie.
Komiks Raymonda Briggsa, syna Ethel i Ernesta to urokliwe arcydzieło pełne rodzinnego ciepła, ale i specyficznej, angielskiej uszczypliwości. Niezwykłe, kolorowe ilustracje pokazują londyńską „klasę pracującą” z wręcz antropologiczną dokładnością.
Książka nagrodzona British Book Awards w kategorii Best Illustrated Book Of The Year”. Trwają prace nad ekranizacją komiksu.
Raymond Briggs jest jednym z najbardziej znanych brytyjskich autorów kreskówek oraz książek dla dzieci. Jego „The Snowman” (1978) do dziś co święta jest księgarnianym hitem, a powstały na jego podstawie film animowany był nominowany do Oscara w kategorii „najlepszy animowany film krótkometrażowy” w 1983 roku (wygrało „Tango” Rybczyńskiego).
Scenariusz: Laurent Seksik
Rysunek: Guillaume Sorel
Tłumaczenie: Grzegorz Przewłocki
Termin wydania: marzec 2013
Wrzesień 1941 roku. Do Brazylii przyjeżdża austriacki pisarz i dramaturg, Stefan Zweig. Wraz z żoną Lotte uciekają przed nazistowskim reżimem. 23 lutego 1942 roku kończą zostaną znalezieni martwi, trzymając się za ręce. Doprowadziło ich do tego poczucie beznadziejności, nietolerancji i utracona wiara w przyszłość ludzkości. Ostatnie dni Stefana Zweiga to wzruszająca historia biograficzna, która dzięki delikatnemu, wręcz intymnemu rysunkowi Sorela przejmująco ilustruje tragizm sytuacji, w której znalazł się jeden z najwybitniejszych humanistów XX wieku i jego żona.
Ostatnie miesiące życia Zweiga zbadał Laurent Seksik i w 2010 roku opublikował wyniki swoich poszukiwań. Komiks na podstawie książki Seksika powstał dzięki współpracy z Guillaume Sorelem, autorem wielu serii komiksowych jak i pojedynczych albumów. Na podstawie książki Laurenta Seksika powstała również sztuka teatralna, która swoją prapremierę miała w styczniu 2013 roku.
Dawny komiks polski cz. 1
Redaktor serii: Adam Rusek
Termin wydania: kwiecień 2012:
Dwa komiksy w jednym albumie. Wyjątkowa okazja do przeczytania historii, które na łamach prasy poznawali nasi przodkowie. Humorystyczne opowiastki lepiej przedstawiają rzeczywistość międzywojennej Polski niż niejedno historyczne opracowanie. Nie musisz iść do biblioteki – czytaj dawne komiksy w doskonałym opracowaniu Adama Ruska.
Warszawa w roku 2025
Scenariusz: Benedykt Hertz, Aleksander Świdwiński
Rysunek: Aleksander Świdwiński
Warszawa w roku 2025 ukazała się po raz pierwszy 27 listopada 1924 roku w „Szczutku”, najlepszym wówczas piśmie satyrycznym w Polsce. Seria, składająca się z szesnastu dziewięciokadrowych odcinków, jest zamkniętą opowieścią, z wyraźnym początkiem i zakończeniem. Jej głównymi bohaterami jest para warszawskich inteligentów: niemłody już, o melancholijnej pociągłej fizjonomii (łysina, okulary, rzadka bródka) Piotr wraz z (bezimienną) małżonką. Akcja „filmu” rozpoczyna się w 1925 roku, kiedy zwolniony z pracy Piotr, po bezskutecznych usiłowaniach zdobycia pieniędzy, znajduje w „Czerwoniaku” („Kurierze Czerwonym”, stołecznej sensacyjnej gazecie popołudniowej) informację o możliwości zażycia gazu usypiającego na całe stulecie. Zdesperowani bohaterowie postanawiają przespać „sanacyjny czas”...
Pan Hilary i jego przygody
Scenariusz: Antoni Bogusławski
Rysunek: Kamil Mackiewicz
Pierwszy odcinek Pana Hilarego i jego przygód został opublikowany w połowie lipca 1929 roku w „Tygodniku Illustrowanym”. Już pierwsze słowa historyjki określają status bohatera: „Pan Hilary, szlachcic tęgi...” – mamy tu do czynienia z zamożnym posiadaczem ziemskim, przedstawicielem wciąż jeszcze licznej i wpływowej w dwudziestoleciu międzywojennym warstwy społecznej. Jego majątek leży gdzieś na Kresach Wschodnich (zapewne na Wileńszczyźnie, skąd pochodził Mackiewicz). Ale nasz ziemianin, przez rysownika upodobniony fizycznie do Zagłoby (łysy grubas z oczkami tonącymi w nalanej twarzy i sumiastymi wąsiskami), do gospodarowania nie ma serca: służba folwarczna strajkuje, konie zdychają, a plony się nie udają, lub – co gorsza – zabiera je komornik. Kiedy więc z radia dowiaduje się, że istnieje możliwość uzyskania bankowego kredytu rolnego, natychmiast żegna żonę i dziatki, zakłada futro z niedźwiedzia (akcja zaczyna się więc zapewne na przedwiośniu 1929 roku) i rusza do stolicy po pożyczkę...
Bolo
Scenariusz: Tomasz Stawiszyński
Rysunek: Tomasz Niewiadomski
Termina wydania: maj 2012
Krótkie historyjki z przygodami Bola to jedna z najciekawszych prac Tomasza Niewiadomskiego, autora legendarnej postaci w polskim komiksie lat 90. – Ratmana. Wraz z błyskotliwym dowcipem Tomasza Stawiszyńskiego „Bolo” nawet w 2013 roku nie tylko rozśmiesza, ale i trochę przestrasza.
Tetrastych
Rysunek i scenariusz: Mateusz Skutnik
Termina wydania: maj 2012
52 plansze powstałe w 52 tygodnie. Na Tetrastych składają się pięćdziesiąt dwie jednoplanszówki z komiksowymi historyjkami przepełnionymi liryczną nutą i purnonsensowym humorem. Mateusz Skutnik jak zawsze w doskonałej formie zaludnia plansze komiksu najprzeróżniejszymi postaciami, które bawią, śmieszą ale i dostarczają estetycznej przyjemności.
Córka Mendla (Mendel's Daughter. A Memoir) Scenariusz: Martin Lemelman, Gusta Lemelman
Rysunek: Martin Lemelman
Tłumaczenie: Wojciech Szot
Termin wydania: czerwiec 2012
W 1989 roku Martin Lemelman nagrał opowieść swojej matki, Gusty, o jej dzieciństwie w Polsce w latach trzydziestych i ucieczce przed nazistowskimi prześladowaniami. Córka Mendla jest komiksową transkrypcją wstrząsającego świadectwa jego matki, przywracającą jej opowieść do życia za pomocą czarno-białych rysunków splecionych z reprodukcjami zdjęć, dokumentów i innych pozostałości czasów. Rezultat tych zabiegów oryginalnie, autentycznie i poruszająco mówi o nadziei i przetrwaniu w czasach rozpaczy.
Córka Mendla jest opowieścią prywatną, bardzo indywidualną, skupioną na głównej bohaterce oraz jej najbliższej rodzinie. Jest też opowieścią publiczną, świadectwem. Jest dziełem polifonicznym – opowieść Gusty Lemelman nagrano dla celów prywatnych, została jednak spisana i zilustrowana przez jej syna, Martina Lemelmana, dopiero po jej śmierci. Dwie warstwy – opowieść Gusty i jej transkrypcja zarówno literacka, jak i ikonograficzna – powodują, że nie można Córki Mendla traktować jako komiksu autobiograficznego, a plastyczno-narracyjną interpretację. Interpretację opartą o fakty historyczne czy wynikające z jej opowiadania, a także istniejące fotografie i dokumenty rodziny Gusty Lemelman.
W czasach, gdy zaprzeczanie Holocaustowi staje się niesłychanie jadowitą bronią w rękach antysemitów, ta wzruszająca, sugestywna, naoczna i autentyczna relacja o drodze jednej rodziny przez doliny pokryte śmiertelnym zagrożeniem jest doskonałą przeciw-bronią. Powinna być czytana przez młodych i starszych, przekazywana z pokolenia na pokolenie, bo choć zbledną wspomnienia i umrą świadkowie, to nienawistnicy nadal będą próbować zasiać wątpliwości. – Alan Dershowitz, profesor prawa na Harwardzie.
Martin Lemelman dorastał w nowojorskim Brooklynie i jest dzieckiem rodziców ocalałych z Holocaustu. Od 1976 roku pracuje jako ilustrator-freelancer. Ilustrował ponad trzydzieści książek dla dzieci. Lemelman jest profesorem w Communication Design Department na Kutztown University.
Scenariusz: Mary M. Talbot
Rysunek: Bryan Talbot
Tłumaczenie: Wojciech Szot
Termin wydania: wrzesień 2013
„Oczko w głowie” opowiada o tragicznym życiu córki Jamesa Joyce’a, Lucii, która większość życia (zmarła w 1982 roku) spędziła w szpitalach psychiatrycznych. Lucia Joyce zapowiadała się na świetną tancerkę, ćwiczyła nawet pod okiem Isadory Duncan, jednak około 1930 roku pojawiły się u niej pierwsze oznaki choroby psychicznej. W tym samym czasie nawiązała romans z Samuelem Beckettem, który zerwał z nią z powodu jej narastających problemów psychicznych. W 1934 roku Lucia została pacjentką Carla Junga, który postawił diagnozę - schizofrenia.
Historia autorstwa Mary M. Talbot i Bryana Talbota nie jest zwykłą biografią. Mary M. Talbot niejako przy okazji opowiada o swojej skomplikowanej relacji z ojcem, Jamesem Athertonem, wybitnym badaczem twórczości Joyce’a.
„Oczko w głowie” jest podwójnie fantastyczną książką dzięki doskonałemu wglądowi Mary Talbot w dwie relacje ojciec-córka i rysownikowi Bryan’owi Talbotowi, którego doskonałe ilustracje przeniosły mnie wstecz i przez międzywojenną Anglię i swingujący Paryż lat 20. i 30. Jest to jeden z najlepszych efektów wspólnej pracy jaki kiedykolwiek widziałem w komiksie. – Joe Sacco, twórca m.in. Strefa bezpieczeństwa Goražde.
Książka nominowana do Costa Book Award w kategorii najlepszej książki biograficznej. To pierwsza nominacja w 40 letniej nagrody dla komiksu w tej kategorii. Uznana za jedną z najważniejszych książek 2012 roku przez „Independent”, „Guardian”, „Publishers' Weekly” oraz... MTV. Bryan Talbot jako ilustrator współpracował m.in. przy powstawaniu kilku części Sandmana oraz przy trzeciej części „Baśni” („Fables”) pt. Opowieści miłosne. Mary M. Talbot jest literaturoznawczynią zajmującą się m.in. tematyką gender.
Rysunek i scenariusz: Seth
Termin wydania: październik 2013
Komiks początkowo publikowany w postaci zeszytów zatytułowanych „Palookaville”, został w całości wydana w 1996 roku. Seth poprzez autobiograficzną historię opowiada prywatną historię Ameryki.
Nostalgiczny i refleksyjny a jednocześnie skrzący dowcipem i wyrafinowaniem komiks Setha to jedno z najważniejszych autobiograficznych, czy raczej autograficznych dzieł sztuki komiksowej lat 90., co potwierdził m.in. „The Comics Journal” uznając „To jest dobre życie...” za jeden ze stu „Best Comics of the 20th Century”. Komiks nagrodzony w 1997 Ignatz Award.
Scenariusz: Didier Lefèvre, Emmanuel Guibert
Rysunek/Zdjęcia: Didier Lefèvre
Kolor: Emmanuel Guibert, Frédéric Lemercier
Tłumaczenie: Wojciech Birek
Termin wydania: październik 2013
Koniec lipca 1986 roku. Didier Lefèvre wyjeżdża z Paryża na swoją pierwszą poważną misję fotograficzną, w trakcie której będzie towarzyszył zespołowi Lekarzy Bez Granic w Afganistanie. Znajdzie się w samym epicentrum wojny między Sowietami a partyzantką mudżahedinów. Na skrzyżowaniu losów jednostek i wielkiej polityki, pomiędzy komiksem, reportażem a fotografią, książka ta opowiada o niezwykłych ludziach, którzy chcą naprawić to, co inni zniszczyli.
Czytelnik śledzi historię wojenną oczami fotografa, który nie ma doświadczenia z tego typu wypraw. Afgańska kultura i codzienność opisana z prostotą, jaką tylko fotografie mogą wydobyć została przetransferowana do komiksowego medium, co czyni ją niezwykłym dziełem sztuki. Trylogia Fotograf była publikowana w latach 2003-2006, w 2010 roku ukazało się wydanie zbiorcze, które mamy przyjemność przedstawić polskim czytelnikom i czytelniczkom.
Książka została wydana w kilkunastu krajach i tłumaczona na kilka języków w tym niemiecki, angielski, duński, norweski, włoski, koreański, chorwacki a nawet indonezyjski. Trwają prace nad wydaniami rosyjskim, czeskim i chińskim. Fotograf dostał m.in. nagrodę Les Essentiels d'Angoulême w 2007 roku oraz w 2010 roku nagrodę Eisnera w kategorii „Best U.S. Edition of International Material”.
Scenariusz i rysunek: Raymond Briggs
Termina wydania: grudzień 2013
Prosta i prawdziwa historia życia tytułowej pary. Ethel i Ernest prowadzą nas przez 50 lat historii Wielkiej Brytanii widzianej zza przydomowego ogródka, herbaty o piątej i wyrazistego podziału klasowego. Wielki Kryzys lat 30-tych, II wojna światowa, narodziny telewizji i inne wydarzenia w prywatnej perspektywie.
Komiks Raymonda Briggsa, syna Ethel i Ernesta to urokliwe arcydzieło pełne rodzinnego ciepła, ale i specyficznej, angielskiej uszczypliwości. Niezwykłe, kolorowe ilustracje pokazują londyńską „klasę pracującą” z wręcz antropologiczną dokładnością.
Książka nagrodzona British Book Awards w kategorii Best Illustrated Book Of The Year”. Trwają prace nad ekranizacją komiksu.
Raymond Briggs jest jednym z najbardziej znanych brytyjskich autorów kreskówek oraz książek dla dzieci. Jego „The Snowman” (1978) do dziś co święta jest księgarnianym hitem, a powstały na jego podstawie film animowany był nominowany do Oscara w kategorii „najlepszy animowany film krótkometrażowy” w 1983 roku (wygrało „Tango” Rybczyńskiego).
1 komentarz:
Hejtować nie ma co!
Jestem fanem amerykańskiego mainstrem'u i to w te komiksy najbardziej celuje.
Po przeczytaniu Habibi postanowiłem się oderwać trochę od Super-Hero.
I spróbuję sięgnąć po coś z tej oferty z powodu ciekawych zapowiedzi.
Życie jest piękne jeśli nie wymiękasz i Oczko w głowie to tytuły które zakupie,a potem coż może WK stanie się błogosławieństwem?
Prześlij komentarz