#577 - 4000 znaków... Zamiast relacji z eMeFKi

Nie lubię pisać relacji z Międzynarodowych Festiwali Komiksu, a od dwóch lat, także "i Gier" z Łodzi, bo jak tu meldować o imprezie, która nie tyle w całości, ale nawet w jakieś większej części, jest praktycznie niemożliwa do ogarnięcia. Przynajmniej przez kogoś, kto nie może znajdować się w dwóch miejscach na raz. Przez te kilka lat program eMeFKi spęczniał do takiego stopnia, że nie sposób zliczyć wystaw rozsianych po całej Łodzi, zjawić się na wszystkich interesujących spotkaniach autorskich, nacieszyć się giełdą i warsztatami. W tym roku było to jeszcze trudniejsze, bo dość aktywnie zaangażowałem się w pomaganie przy festiwalu, prowadząc spotkania autorskie z Rafałem Szłapą i Maciejem Pałką oraz uczestnicząc w dziesiątych urodzinach Kultury Gniewu. A przecież do części typowo komiksowej dochodzą jeszcze atrakcje growe, mangowe, starwarsowe, że nie wspomnę już o gwoździu programu, czyli nieformalnych kontaktach towarzyskich. Bo przecież po to do Łodzi się jeździ.

Bodaj Rafał Szłapa słusznie zauważył, że wszystkie łódzkie festiwale zlewają się w jedno, wielkie emefkowe wspomnienie po pewnym czasie. Zatłoczona giełda, rozmówki między ŁDKiem, a Textilimpexem, późne obiadki w przeróżnych konfiguracjach towarzyskich, rzucenie okiem na jedną z wystaw, sztyboriada na wieczornym rozdaniu nagród i wreszcie afterparty, z tradycyjną kilometrową kolejką po piwo. Przysłuchiwanie się środowiskowym ploteczkom, krążenie od stolika do stolika, od "kawangardowców", do przybyszów z Krakowa, od szefów komiksowych serwisów, do pastelowców, których można zawsze poznać po tym, że piją drinki ze szklanek, a nie rozwodnione piwo z plastiku. W tej powtarzalności nie ma nic złego, bo wizyty w stolicy polskiego komiksu zawsze wspominam bardzo dobrze. Wielka w tym zasługa organizatorów, Adama Radonia, Piotra Kasińskiego i zastępu ich współpracowników, bo co roku wykonują tytaniczną pracę. Zdarzają się wpadki, niedopatrzenia, niedociągnięcia, ale błędy zdarzają się każdemu. Ja w każdym razie bawiłem się setnie i jeśli jakieś potknięcia były, to ich po prostu nie zauważyłem.

Wielkie wrażenie zrobiło na mnie stoisko Multiversum. Nie tyle samym wyglądem, dzięki któremu można było się poczuć, jak w rasowym, amerykańskim sklepie komiksowym i przebierać dosłownie w setkach trejdów i tysiącach zeszytów, ale przede wszystkim niesamowitymi cenami. W niedzielę, za komiksy objęte promocją, obowiązywał przelicznik jeden dolar = półtora złotego. Istne szaleństwo!

Najgorszą rzeczą dla mnie po powrocie z Łodzi jest niemożność podzielenia się innymi kuluarowymi ploteczkami, obwarowanymi klauzulami "powiem, ale nie mów nikomu". I tak nie mogę napisać o pomyśle na trzecią część "Pierwszej Brygady", zaległościach Empiku wobec Egmontu, tajnym planie wykolegowania Sztybora z konkursu na krótką formę knutym przez Leśniaka i Śledzia (o którym ten ostatni nieco się wygadał na swoim spotkaniu), planach przejęcia "Koziorożca" (choć na forum Gildii pojawił się już przeciek), fantastycznie zapowiadającym się autorskim projekcie Macieja Pałki. Nie wspominając już o tajnych protokołach z obradów Polskiego Stowarzyszenia Komiksu, dotyczących przyszłości rodzimego rynku w latach 2011-2013, które zaczynają powoli wchodzić w życie…

Co czeka nas w 2011 roku? Czy organizatorzy podniosą jeszcze bardzie poprzeczkę? Kogo, po Moebiusie, Manarze, Breyfogle'u, Gaimanie i Kitchenie można jeszcze do Polski sprowadzić? Stolik krakowski życzyłby sobie Alana Moore'a, Franka Millera, Stana Lee i Gartha Ennisa. Ja nie obraziłbym się na Daniela Clowesa, Jiro Taniguchiego i Roberta Kirkmana.