środa, 28 maja 2008

# 34 - "Tytus, Romek i A'Tomek" księga XXXI

Zbliżające się Mistrzostwa Europy w piłce nożnej czy też Igrzyska Olimpijskie to świetna okazja dla marketingowców firm wszelakich, aby przyozdobić swe produkty w różnego rodzaju piłkarsko-sportowe motywy, wypuścić na rynek i liczyć, że sprzedadzą się jak świeże bułeczki. Tak więc w McDonaldzie możemy się spodziewać EuroKanapki, a w gazetach kobiecych nowych kolekcji w stylu "Ulubione potrawy Ebiego i spółki". Nie inaczej jest w przypadku prasy codziennej - jakiś czas temu Gazeta Wyborcza ruszyła z cyklem komiksów "Słynni Polscy Olimpijczycy", a parę dni temu Dziennik wypuścił kolejny księgę Tytusa - XXXI - pt. 'Tytus Kibicem'. W przeciwieństwie do komiksów z Gazety Wyborczej twór H.J Chmielewskiego ujrzał światło dzienne bez większej kampanii / promocji, więc całe przedsięwzięcie może przejść bez większego echa. Z korzyścią dla serii i Papcia..
Z przygodami małpy i przyjaciół nie miałem styczności od dobrych paru lat. Tzn. do starszych tomów, z początku lat 90-tych i wcześniejszych. Raz na jakiś czas do nich wracałem, ale przygód z przełomu wieków i dalszych nie znałem. Cena zachęcająca (9,90zł), więc najnowszą księgę TRiA nabyłem przy pierwszej lepszej okazji, żeby się przekonać jak to wszystko po tylu latach wygląda.

I ciężko to przyznać, ale nie wygląda zupełnie. Historia od czapy, a tytułowe kibicowanie to jako taki pretekst do dalszej fabuły. Kibicowski klimat mamy tylko na początku i na końcu tej 48-stronicowej historii. To znaczy 'kibicowski' - chuliganerka jak wiadomo nie jest synonimem kibicowania. Środek wypełnia więc próba nawrócenia Tytusa na dobrą drogę poprzez kontakt z naturą. Co ma jedno do drugiego? Nie wiem. H. J. Chmielewski założę się, że też za bardzo nie wie, ale żeby wywiązać się z umowy coś trzeba było narysować. Byle jak, byle o czym, ale trzeba było. Więc powstał oto taki bubelek, który nie śmieszy, nie bawi, ale za to niszczy mit Wspaniałego Tytusa (przynajmniej w moich oczach) z lat dziecinnych. Przypadkowość wątków najlepiej ilustruje kadr na jednej z ostatnich stron - kiedy ostatecznie Tytus zostaje już dobrym kibicem, Profesor T.Alent - pomimo zdziwienia tytułowej trójki, odbiera mu zwierzę którym się opiekował mówiąc że "żadne zwierzątko Tytusowi nie będzie już potrzebne". Murzyn zrobił swoje, murzyn może odejść. Oprócz bzdurnej fabuły przeszkadzał mi również dziwny język jakim operuje Tytus, ale zakładam, że to tak miało być, że taka konwencja. Sam album sprawia wrażenie zrobionego na szybko i tym samym niechlujnie - na niektórych kadrach prześwituje ołówek, natomiast teksty powklejane w dymki pozostawiają wiele do życzenia. Wisienką na torcie jest (wiel)błąd ortograficzny ze strony 35-tej - zamiast "siedź" mamy "sieć". Brafo. Ogólnie rzecz biorąc - katastrofa.

Co jedynie cieszy w tej całej sytuacji (ale też i zastanawia) to promowanie komiksu przez największe gazety w Polsce w ostatnim czasie (chociaż to promowanie nie do końca jest takie jakie być powinno). Parę tygodni temu dodatkiem do Super Expressu były kolejne części do Kapitana Żbika (domyślam się, że chodziło raczej o pozbycie się zalegających w magazynach egzemplarzy), wspomniana na początku Wyborcza wydaje serię o rodakach olimpijczykach (chociaż poziom scenariuszy i grafiki jest bardzo różny w zależności od poszczególnych tomów i oscyluje w rejonach ledwo średnich), a teraz Dziennik wypuszcza kolejną księgę Tytusa. Niby fajnie, ale można by się do tego bardziej przyłożyć.

Wzorem niech będzie Przekrój z grudnia 2006, którego dodatkiem był okazjonalny komiks Jacka Frąsia "Stan". Niebanalne podejście do tematu, fantastyczna grafika i dziwnym nie jest, że przez wielu został uznany za rodzimy komiks roku.

Czyli można? Można.

Wracając do nieszczęsnej księgi XXXI. Najlepszym jej podsumowaniem jest cytat z niej samej:
Śmiech pod wąsem – brak
Śmiech całą gębą – brak
Wskaźnik chichotu ujemny


*pow*

czwartek, 22 maja 2008

# 33 - w pośpiechu.

Nawiązując jeszcze do poprzedniego wpisu. Ciekawostka z ostatniego Lying In The Gutters, pt. 'znajdź jedną różnicę na załączonym obrazku'.
Ok, nie było to trudne. Wersja z lewej strony to z zeszytów, ta z prawej z wydań zbiorczych. Fragment pochodzi z końcowych stron opowieści. Cenzurą bym tego nie nazwał, raczej niedopatrzeniem. Oby w wersji Absolute to poprawili. Polska edycja oczywiście bez tej linii dialogowej, co łatwo można nadrobić przy pomocy cienkopisu. DIY!

Kultura Gniewu podała ceny czerwcowego pakieciku - "Na Szybko Spisane 1990-2000" za 29.90zł, a nowy Ott "Numer 73304-23-4153-6-96-8" to wydatek rzędu 42,34zł. Fajny zabieg z ceną, która ładnie wpisuje się w tytuł. Dodatkowo trzy zapowiedzi trzech wydanych już kiedyś przez KG autorów - Clowes i "Niczym Jedwabna Rękawiczka Odlana z Żelaza", Delisle i "Kroniki Birmańskie" oraz Crumb i "Pan Naturalny". Pamiętając o "Arrival", "Klezmerach" czy "Exit Wounds", można przypuszczać, że kolejny rok będzie pewnie należał do Kultury. Przy całym szacunku dla Egmontu.

Wkurzał Cię chaos na ostatnich Warszawskich Spotkaniach Komiksowych? Irytował brak jakiejkolwiek reklamy? A może z politowaniem słuchałeś pytań z dupy na spotkaniu z wydawcami? Jeśli tak, to inicjatywa Daniela Chmielewskiego ("Zostawiając Powidok Wibrującej Czerni") powinna Ci się wydać interesująca. Chodzi o spotkanie w sprawie WSK2009 - w dwóch słowach 'burza mózgów'. Wszelkie sugestie, pomysły i ręce chętne do roboty mile widziane. Szczegóły o tu.

I jeszcze jedna ciekawostka - tym razem z rzeczy nadchodzących z Marvela. Milo Manara pracuje z Chrisem Claremontem nad nie zatytułowanym projektem dotyczącym X-Men. Tutaj szkic jednej strony.
Kiedy to wyjdzie? Nie wiem.
Czy będzie golizna? Wątpię.

Widziałem Iron Mana! W końcu! Wrażenia ogólnie bardzo dobre, chociaż początkowe chwile z agitką odnośnie wspaniałej armii "US and A" i inne bzdurne motywy nie zapowiadały aż tak dobrej zabawy. Ale im dalej tym lepiej. Dużo humoru, dużo akcji, świetny Mark 2 w wersji żółto-czerwonej, świetny Downey Jr jako Stark. Razem z kokiem zgodnie stwierdziliśmy, że to najlepsza dotychczasowa ekranizacja Marvela. Spider-Man nudził, Hulk nudził, X-mani też nudzili (chociaż mniej niż poprzednicy), a tutaj obyło się bez ziewania i patrzenia na zegarek. Początki Żeleźniaka przeniesione zostały w teraźniejszość, więc mamy złych terrorystów z Bliskiego Wschodu, superszybkie samochody i inne tego typu wynalazki. Dla fanów tematu, znających losy Irona i ogólnie Marvela, kilka smaczków jak np. świetny moment zapowiadający War Machine w przyszłości, wirtualny Jarvis, Stan Lee grający innego sławnego staruszka, czy też Ultimate Nick Fury i zapowiedź powstania Avengers (po napisach końcowych). Dobry film na długi weekend majowy vol2, jeśli ktoś jeszcze nie widział.

Pociąg do Olsztyna zaraz ucieka. Więc kończę.

*pow*

niedziela, 18 maja 2008

# 32 - Ronin


O 'Roninie' Franka Millera pierwszy raz usłyszałem mając nieco ponad 10 wiosen. Gdzieś tak w połowie lat 90-tych wybrałem się swój pierwszy Międzynarodowy Festiwal Komiksu (pod eskortą rodzicielki, w końcu to nie byle jaka wyprawa). Powody były dwa - fascynacja komiksami oraz stworzenie swojego pierwszego gniota i tym samym wysłanie go na MFK'owy konkurs. Komiks nazywał się 'Lobo: Życie za dwa centy' i jak tylko wrócił w moje ręce wylądował w koszu. Teraz żałuję, ale wtedy wszelkie marzenia o byciu najlepszym rysownikiem komiksów na świecie (co najmniej!) odeszły w siną dal. Rozgoryczony, rozczarowany rzeczywistością i rozżalony z powodu niedoceniania talentu postanowiłem bla bla bla bla bla bla bla..

MFK to same dobre wspomnienia - latałem od stoiska do stoiska, przeglądałem ORYGINALNE KOMIKSY Z USA (szpan!), naciągałem rodzicielkę na coraz to nowsze zakupy (nie ważne, że nie wiedziałem co kupuję, ważne ze amerykańskie) i ogólnie czułem się jak ryba w wodzie. Wtedy to pierwszy raz miałem okazję poznać Jeża Jerzego (praca konkursowa, wydrukowana w katalogu MFK), Spawna (#32 - kupiony w ciemno, bez przeglądania. Wtedy to był w końcu najlepszy komiks USA - a przynajmniej takie ploty ocierały do Polszy) i dostałem jeszcze parę Marvelovskich badzików (w tym np. głowa Spider-Mana w czapce Św. Mikołaja - dostępne na stoisku TM Semica [']). Nie ma co, byłem królem świata.

Oprócz giełdy trafiłem na prelekcję dotyczącą komiksów, gdzie Mądry Pan opowiadał co za wielką wodą się działo / dzieje, a o czym szara polska komiksowa rzeczywistość pojęcia nie ma. I jedną z opowieści była ta o 'Roninie' - samuraju, który walczył ze złem. Mądry Pan opowiadał, a ja chłonąłem każde jego słowo i całą akcję komiksu rozgrywałem u siebie w głowie, nie widząc żadnego kadru ani nic co zawierało wnętrze komiksu. Same słowa wystarczyły, aby uznać 'Ronina' za komiks genialny. Wtedy też pierwszy raz usłyszałem określenie 'ronin' i od tamtej pory, przez długie lata sądziłem, że termin ten powstał specjalnie na potrzeby tego właśnie komiksu, a film o tym samym tytule (z De Niro) wydawał mi się jego ekranizacją. I nawet kiedy już wiedziałem, co ono oznacza, to pierwsze co pojawiało się w głowie na dźwięk tego słowa to właśnie komiks Millera i chwile spędzone w Łodzi.

Kilkanaście lat później za sprawą Egmontu, komiks ten trafił w końcu w moje łapy. Solidna cegła wyszła w ramach Mistrzów Komiksu, a tutaj wiadomo - twarda oprawa i wysoka cena (99zł). Autora - Franka Millera - nie trzeba nikomu przedstawiać, więc o samym komiksie słów kilka. Pozbawiony swojego pana ronin musi walczyć z demonem Agatem, który odpowiada za jego śmierć. Mniej więcej w połowie pierwszej części udaje mu się pomścić mistrza (przez kilkanaście lat żyłem w przeświadczeniu, że to jest generalnie koniec historii i po tej chwili zapada kurtyna). Dalsza część opowiada o walce owej dwójki, tyle że w XXI wieku. I tam spotykamy już to co w twórczości Franka M. jest charakterystyczne - nazioli, gangi, zdeformowanych ludzi i tak dalej i tak dalej. Historia to standardowa walka dobra ze złem, podczas której rodzi się wielka miłość. Jak to się zakończy nie trudno się domyśleć. Ale to akurat nie jest minusem, czyta się dobrze, a dzięki grafikom Millera, kadrowaniu i niezłej kolorystyce jest i na czym oko zawiesić. Wrażenie robi pokazywanie co jakiś czas jak wchłaniane jest miasto oraz ostatnia część, ta ze stopniowym odzyskiwaniem elektryczności. Finał stanowi scena obejmująca cztery strony w formie rozkładówki - taka ciekawostka.

'Ronin' powstał w 1983 roku, czyli na 3 lata przed znaczącym dla komiksów rokiem '86. U nas ukazało się zaledwie 24 lata później - dobrze że w ogóle. Wydanie - jak już wspominałem - ekskluzywne, z przedmową Jeffa Rovina, ale bez oryginalnych okładek - za to minus. Egmont pospieszył się również z informacją na ostatniej stronie okładki o dwóch powstałych już ekranizacjach Sin City (Miasta Grzechu 2 chyba do dzisiaj nie zaczęli kręcić). Z tego co pamiętam, to na forach było trochę negatywnych opinii apropo tego wydania, ale co jeszcze jest spieprzone nie wiem. Tłumaczenie jak dla mnie w porządku, chociaż styczności z oryginałem nie miałem (niedługo Absolute Ronin, więc może wtedy). Ogólnie na plus. Duży. Chociażby dlatego, że miiło po tych kilkunastu latach od pierwszej w życiu MFKi było zmierzyć się samemu z 'Roninem'.

*pow*

niedziela, 11 maja 2008

# 31 - graficznie rzecz biorąc

O proszę, Matt Groening (Simpsonowie, Futurama) popełnił swoją wersję Hellboya i B.P.R.D. Ta mała grafika pochodzi z czegoś takiego jak ‘Hellboy: Free Comic Book Day 2008’. Większy skan wrzuciłem tutaj.

Jako że jestem wzrokowcem, to grafikę przedkładam nad scenariusz. I choćby nie wiem jak słaby by on był, to jeśli towarzyszą mu bazgroły Leinila Yu, młodszego Romity, Ramosa, Corbena, Mignoli (popełnił on coś słabego?), Coipela, McNivena i dziesiątek innych (jak widać sami mainstreamowcy, ale że głównie w tym rejonie się poruszam to nie dziwota), to będę raczej zadowolony. Tyle tytułem wstępu, podlinkuję parę cieszących oka grafik.

Pozostając przy Hellboyu - Dark Horse wypuściło zapowiedzi na sierpień 2008. Uwagę zwraca Corbenowy Hellboy z drugiej okładki mini 'Hellboy: The Crooked Man' . Oprócz tego w sierpniu wyjdą inne komiksy z universum Dużego Czerwonego z okładkami w wykonaniu Mignoli, ale specjalnie nie zaskakują. Inna rzecz to świetna okładka do Goon'a #27 - tym razem nie autorstwa Erica Powella, a Grisa Grimly'ego. I w przeciwieństwie do wielu grafik ze Zbirem w wykonaniu innych artystów (którzy niby nie chcą naśladować stylu Powella, ale im nie wychodzi) ta jest świeżutka i wnosi coś nowego do tematu. Jakiś one shot pełen grafik Grisa byłby mile widziany. Pozostając chwilę przy tym Panu - wcześniej jego prace kończyły jako okładki płyt różnego rodzaju zespołów, bądź też jako ilustracje do co bardziej pokręconych bajek dla dzieci. Jego najbardziej znanym dziełem nie jest jednak nic związanego z grafiką, a z filmem. Grimly to jeden z głównych twórców krótkometrażowego 'Cannibal Flesh Riot', które określane jest gdzie niegdzie jako 'Clerks' w wersji zombie. Brzmi ciekawie. Filmu nie widzialem, ale w planach jest.

Grafika zwraca uwagę również w nadchodzącym 'X-Force Special: Ain't No Dog' - skrybą jest Charlie Huston, a za warstwę graficzną odpowiada Jefte Palo. Wcześniej o tym panu nie słyszałem, ale trzeba zwrócić uwagę na to co robi, bo wygląda mi to na taki mix Mignoli, Millera i Risso. Czyli całkiem niezłe towarzystwo. W niedalekiej przyszłości kolejna rzecz z Marvela z jego udziałem - one shot 'Punisher Max: Little Black Book' oraz 3 numery Black Panther (#39-41) z historią jak Wakanda odparła atak Skrulli.

Na chwilę Polska. Ostatni tydzień przyniósł nam dwa trailery. Pierwszy spod ręki KRL'a, czyli wspominana już tu kilka razy 'Ostatnia Kronika'. Drugi to długo oczekiwany, od dawna zapowiadany, wielokrotnie przekładany drugi tom 'Na Szybko Spisane'. Śledziu w końcu skończył i w czerwcu wyjdzie to nakładem Kultury Gniewu (razem z nowym Ott'em!). A tak w ogóle to coś tak czuje, że każdy kto to będzie miał w swoich łapach szybko zapomni o długim czasie oczekiwania. Dodatkowo świeżutkie plansze tego wydawnictwa wprost ze Śledziowego bloga.

Finiszując. Tim Townsend - inker, głównie rzeczy szkicowanych przez Chrisa Bachalo, ma rozpoznawalny styl i odwala kawał dobrej roboty. Na swoim deviancie co rusz wrzuca prace z teraźniejszości oraz z przeszłości - ostatnio duuuużo dobrych plansz z Kapitana Ameryki a.d. 2003. Warto popatrzeć i pocmokać.

A jako, że Hellboyem zacząłęm to i Hellboyem zakończę. Czarno-biały art autorstwa - a jakże - Chrisa Bachalo i Tima Townsenda: Batman & Hellboy pin-up! Smacznego!

*pow*

środa, 7 maja 2008

# 30 - Hulk Smash Puny H&M

Dzisiaj ciekawostka pod tytułem 'Bielizna męska a Marvel'.

Hulk z frontu, Iron Man na tyłach.

Do nabycia w H&M za 39.90zl.

Wcześniej można było tam spotkać Capa Amerykę, X-Men, Spider-Mana, Mr. Fantastica, F4 i pewnie parę innych. Dla prawdziwych fanbojów obowiązkowo do noszenia na spodniach.

Jako wzór posłużyła okładka do Iron Man #305.

*pow*

poniedziałek, 5 maja 2008

# 29 - z ostatnich i nie-tak-ostatnich chwil

Weekend majowy za mną. Całe szczęście - na Iron Manie nie byłem, występ The Computers i Black Tapes mnie ominął, do Nocy z Grindhousem nie doszło, a licencjat nie ruszony. Ale przynajmniej podszkoliłem się w malowaniu kolumn, ścian oraz sufitów. Zawsze są jakieś plusy.

Ignite wraca! Ponad rok temu wystąpili w Warszawie i wyglądało to tak:


..a teraz wracają na dwa koncerty. Pierwszy w Krakowie (8 maj) i drugi - dzień później - w Stolycy. Na trasie towarzyszą im taftgaje z Death Before Dishonor oraz Burn the 8 Track, dodatkowo w Wawie naszym akcentem będzie stołeczne DeathRow. Warto się przejść, bo o ile trzy rozgrzewcze średnio mi podchodzą, albo nawet w ogóle, to Ignite pozamiata. I to pomimo marnego klubu (Progresja), kiepskiego dojazdu i zerowego klimatu na miejscu. Bilety do kupienia za 4 dyszki w przedsprzedaży, albo pół bańki w dniu koncertu. Szczegóły o tu.

N o i s e N a t i o n ruszyło z akcją charytatywną dla Kamila Majdczaka . Na allegro do zdobycia prace ludzi działających w ramach NN, płyty Nomad i Sweet Noise, czy też bluza Glacy - cały dochód z aukcji idzie na Kamilka. A jeśli nie licytacja, to kasę można wpłacić na nr konta podany o tu.

Komikslandia - zwana też tu i tam Bucami z Metra, a sama chcąca być bardziej tru i przechrzcić się na Pojebów z Metra (proponuję kompromis - niech będzie mniej wulgarnie a bardziej uroczo - Krejzolki z Metra) - wprowadza w życie program lojalnościowy. Każde 10 zł to 1 punkt. Im więcej punktów, tym większa szansa na nagrodę, proste. A zresztą - tutaj info od samych Buców / Pojebów. I mimo, że tam nie kupuję i kupować nie będę to informacja godna uwagi.
Mimo wszystko zniżek 25% na nowości w Centrum Komiksu to nie przebije.

[EDIT: a jednak taka różowa ta promocja nie jest. Szczegóły od pjp w komantarzach (na porzednim blogu!)]

Na Motywie Drogi konkurs. Zasady są dosyć proste - zaprojektuj logo / logotyp i zdobądź sławę. I coś też wygraj. Jakieś pomysły mam i jeśli dojdzie do ich realizacji to pewnie na 5 minut przed końcem. Aha, bez penisów ma być. Taki haczyk i utrudnienie.



Wczoraj przetrawiłem wydany przez Kulturę Gniewu komiks Igorta '5 to liczba doskonała'. Tytuł fajny, komiks również. Głównie ze względu na fenomenalną oprawę graficzną, bo fabuła mimo że dobra, nawet bardzo, to za serce nie chwyciła i wątpię, żebym szybko do tego wrócił. No chyba, żeby popatrzeć na obrazki. Bom wzrokowiec. W każdym razie kasy wydanej nie żałuję - lektura w sam raz na niedzielne popołudnie.

No i na koniec - przegrałem całą kasę na bet-at-home. Nie było tego dużo, ale zawsze by się dało za to kupić parę komiksów. Jak się okazuje Lechia Gdańsk (lider 2 ligi) niekoniecznie musi wygrać z ostatnim w tabeli Pelikanem Łowicz, czy też Juventus ze Sieną - że tak tylko podam przykłady z ostatniego weekendu, bo było tego znacznie więcej. Postawiłem 41 zakładów, 13 wygrałem a reszta w plecy. A skoro trener Piechniczek mawiał: "Nie da się drugi raz wykorzystać niewykorzystanej sytuacji" to więcej się w to nie bawię.

*pow*